مسئله اصلی فقط درست بودن این تفسیر یا آن تفسیر نیست، بلکه پرسش بنیادین آن است که کدام تفسیر از جهان یا متن، به آزادی و رهائی بیشتر می انجامد.جدال تفسیرها تنها بر سر اعتبار معرفت شناختی آنها نیست؛ بسی بیش از آن بر سر بندگی و آزادیست.
آزادی و رهائی معیاریست بنیادی برای سنجش تفسیرها. و البته گزینش میان آزادگی* و بندگی انتخابی است که با هیچ استقلال عقلی شکل نمیگیرد.
آنکه از آزادی میگریزد، امکانات عقل را نیز در خور زندان بندگی اش محدود میکند.
* در متن اصلی از کلمه «آزادی» استفاده شده است.
** نویسنده: آقای «مهدی خلجی
پ.ن
شاید منظور بازی بین واقعیت و حقیقت باشد چنانکه حقیقت چنان نماید که آفتاب از مشرقان گندمگون نور طلائی خویش بر افروزد و در غروب تن افسرده خود سیاهی شب بسپرد اما واقعیت اینست که زمین براثر گردش خود به دور خویش شاهد شگفتی طبیعت میشود.
(بابک رفیعی)
