از «کارل گوستاو یونگ»

تنهائی از آن نیست که آدمی کسانی را در اطراف[خود] نداشته باشد؛

از اینست که آدمی نتواند چیزهائی را منتقل کند که مهم می پندارد؛

از اینست که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست.

اگر انسانی بیش از دیگران بداند تنها میشود.

<carl gustav jung>